Een Disney Sprookje

2 december 2014 - Everglades National Park, Verenigde Staten

Once upon a time there where two young people. Voor het gemak, en omdat ze zo heten, noemen we ze Joost en Jolijn. Ze leerden elkaar een jaar of 7 geleden kennen, maar dat is een ander sprookje. Inmiddels leven ze 4 jaar lang en gelukkig samen. Op een dag besloten de twee daarheen te gaan waar alle sprookjes tot leven komen: Disney World Florida!

`s ochtends heel vroeg kropen Joost en Jolijn uit hun tentje en liepen ze de 1,5 mile naar hun auto (je moet wat over hebben voor een betaalbare slaapplek onder de rook van de vuurspuwende draak van Joris). Een klein uurtje later huppelden ze hand-in-hand Magic Kingdom tegemoet. Daar voelden ze zich al snel een prins en prinses. Alles werd eraan gedaan om groot en klein in sprookjes te laten geloven. Maar zoals in elk sprookje, moet er ook in het sprookje van Joost en Jolijn iets spannends gebeuren wat dan meestal goed afloopt...

Disney World was geweldig met als ultiem hoogtepunt een super gave vuurwerkshow, maar er gebeurde niks spannends verder met de twee hoofdpersonen van  dit sprookje. Joost en Jolijn besloten dus hun reis te vervolgen richting het zuidelijkste puntje van de USA, nationaal park Everglades. Daar waar de indianen rond crossen op quads en alligators, krokodillen en panters vrij rondlopen.

Ze ontmoetten er een vreemde vrouw die samen met haar drie honden, een paard en een illegale Cubaan (die ze pas een paar weken kent) ook op de camping staat. De vrouw vertelt over alle keren dat ze bijna dood was geweest. Hoewel zij zeker wist dat het een `reason` had dat ze Joost en Jolijn ontmoette, bleek ze geen heks en had ze ook geen (giftige) appel. Ook was er nog een Amerikaanse fishersman die na wekenlang ter vergeefs vissen, dacht dat hij eindelijk een grote vis aan de haak te hebben geslagen. Het bleek de teen van Jolijn. De visser was wat teleurgesteld en Jolijn mocht haar teen houden.

Snakkend naar een spannend sprookje, besloten Joost en Jolijn op krokodillenjacht te gaan. Eerst overdag in de kano samen met de ranger en nog een paar sprookjeszoekers. Ze kwamen twee Alligators tegen, maar die hadden geen zin om de `bad guy` te zijn in een sprookje.

`s Avonds, want in het donker is alles spannender, gingen Joost en Jolijn gewapend met hoofdlamp en Go Pro opnieuw op jacht. Al snel hadden ze een monster van een alligator gevonden. Hij zwom recht op Joost en Jolijn af en liet hen zijn grote blinkende witte tanden zien, waarmee hij zonder moeite een schildpad kan  vermorzelen. Hij was zeker vier meter lang. En, nog veel belangrijker, hij was helemaal niet blij met het avond-tuurlijke bezoek. Laat staan met  de irritante lampen waarmee de twee jonge mensen hem in zijn ogen schenen.

Jolijn klom over het muurtje om het monster op z`n Nederlands te begroeten met drie zoenen. Ze hurkte naast de alligator neer, terwijl ze vertelde dat ze Jolijn heette en samen met haar Joost een sprookje maakte. De alligator snoof. Jolijn boog zich naar voren. De alligator volgde haar beweging en precies op het moment dat de lippen van Jolijn bijna de wang van de alligator raken, opende het gigantische beest zijn mond. Joost wist meteen dat dit het moment was om de held van zijn sprookje te worden. Hij haalde uit met de Go Pro en sloeg net op tijd de alligator vol op zijn hersenpan. (Dat was best goed gemikt als je bedenkt dat de hersenen van een alligator maar zo groot zijn als een pingpongbal.) Jolijn vond het eerst wel een beetje zielig voor het beest dat nu bewusteloos in het water dobberde, maar ze was blij dat ze nog leefde. Ze kuste haar held en ze leefden nog happely ever after!

P.s. geloof jij in sprookjes?

Foto’s