Griekse geuren

Gister, onze eerste dag hier, stapten we een restaurantje binnen. We roken gelijk de bekende geuren van griekse kruiden, gefrituurde vis, gebraden kip en verse groenten. We konden moeilijk kiezen van de kaart mét vergeelde foto's van de gerechten, dus kozen alles van pagina 2: vis, inktvisringen en een griekse salade. Zo aten we met elkaar onder een blauw-witte schaduwdoek aan een plastic tafel met wit papieren tafelkleed terwijl vanuit het restaurantje griekse muziek klonk.

Aan de andere tafeltje zaten de griekse stamgasten: zes oudere mannen. Ze spraken met elkaar en lachten terwijl ze aten en een biertje dronken. David maakte een praatje met hen en probeerde al wat woordjes Grieks.

We zaten deze eerste dagen strategisch op 20 min afstand van het vliegveld. We kwamen aan in het donker en ontbeten met uitzicht over het stadje én de zee. Het is hier prima toeven in de grote speeltuin aan de kust met café ernaast voor koffie. Maar het is duidelijk een wat rijkere randstadje van Athene. Behalve het eten, weinig authentiek.

Dus vandaag reizen we verder. Vanwege het noodweer van vorige week en een aantal weken daarvoor ten noorden van Athene, hebben we ervoor gekozen om de Peloponnesos in te trekken op zoek naar burchten en vissersstadjes.