Musica de Costa Rica

Voor je  begint aan het lezen van deze blog, moet je eerst even op onderstaande link klikken als achtergrondmuziek van de plek waar deze blog zich afspeelt.

Achtergrondmuziek

We stappen de deur van ons hostel uit. De straat voor het hostel is opengebroken. Het ruikt er naar urine. Mensen op blote voeten zoeken naar eten in de vuilnis van anderen. Maar zij zijn in de minderheid. De meeste mensen stappen met hun slippers, mooie hakken of gympen door de straten. Ze blijven even staan bij de een van de vele kraampjes langs de weg of op een kleedje midden op de weg. Je kunt er kleding, fruit, loten, DVD's, horloges, sokken of schoenen kopen. Vrouwen laten met hun schelle stemmen horen wat ze verkopen. Mannen zitten bij elkaar op de stoep en vertellen elkaar sterke verhalen. Een jonge moeder loodst haar dochtertje via de bak van een shovel naar de overkant van de weg. Het raampje van de machine staat open en daarbinnen heeft iemand zijn huis gemaakt met kartonnen dozen. Het ziet er niet naar uit dat de weg nog gemaakt gaat worden op kort termijn. Een jongen van een jaar of zeven loopt in zijn zondagse bloes met een boodschappentas vol eten zelfverzekerd ergens heen terwijl hij een vrolijk liedje fluit: de muziek van Costa Rica. Overal om ons heen klinken de vrolijke klanken van deze cultuur. Soms live, maar meestal vanuit de grote boxen in de winkels. Opeens klinkt er een fluit boven de muziek uit. De mannen en vrouwen rollen snel hun kleedjes op en stoppen hun spullen in tassen. Binnen een paar seconden mengen ze zich in de menigte en kijken ze onschuldig terwijl de politie achterdochtig langs wandelt. Als de politie om de hoek van de straat verdwenen is, worden de waren weer op de kleedjes uitgestald. Zo is hun leven. Elke dag hetzelfde liedje op het heerlijke ritme van de Musica de Costa Rica.