The travel in jeans goes on

Het dalende vliegtuig cirkelt nog één keer over de lappendeken van akkers en langs windmolens voor hij de landing inzet. Met een schok landen we op Nederlandse bodem en realiseren we ons dat we nu echt weer thuis zijn. We zijn blij dat we na alle avonturen levend en gezond terug mogen keren. We kijken uit naar het weerzien van alle lieve mensen. We verlangen naar een bruine boterham met kaas en een kop tomatensoep. En we verheugen ons op het gemak van het georganiseerde Nederlandse leven.

Maar het is ook wel jammer dat de ‘travel in jeans’ voorbij is. De tijd is gevlogen. Precies vijf maanden geleden waren we de laatste dingen op ons werk aan het afronden voor we echt konden vertrekken. Precies vier maanden geleden reden we van Charleston naar Hunting Island, langs oude plantages en slavenhuisjes. Precies drie maanden geleden zaten we in de Costa Ricaanse jungle vlakbij Puerto Jimenèz. Precies twee maanden geleden waren we net aangekomen in Brits Guyana na een spannende reis over de grens met Suriname. Precies een maand geleden verlieten we Santiago de Cuba om door te reizen naar Baracoa in het verre oosten van Cuba. En nu zitten we in een tijdelijk huisje in Ermelo met de kachel op 25 graden, omdat het zo koud is hier. Langzaam landen we weer in het vertrouwde leven. We spreken af met vrienden en familie, omdat er zoveel bij te praten is. We zoeken naar mogelijkheden om nu onze 'dromen voor na de reis' waar te kunnen maken.

De reis door Amerika, Costa Rica, Bonaire, Suriname, Guyana en Cuba heeft ons veel gebracht. We hebben geleerd om steeds weer open te staan voor het onbekende, voor avontuur. We ontdekten dat als we niks verwachtten, we ook niet teleurgesteld konden worden. We leerden te luisteren, zonder oordeel, naar andere mensen uit andere culturen met andere ideeën over de wereld en het leven. We leerden om steeds weer verwonderd te zijn over de kleine en grote bijzondere dingen om ons heen. We leerden dat uiteindelijk alles went, maar de kunst is om niks als ‘gewoon’ te gaan beschouwen, want dan kun je er niet meer puur van genieten. En dat is zonde.

Tijdens de reis vonden we in elkaar de beste reismaten die we ons voor kunnen stellen. We zijn een team. Meer dan een team. Maatjes voor het leven. En daarom gaan we trouwen! En ja… Joost is op het mooiste plekje van Cuba op zijn knieën gegaan mét ring. En wat voor ring? Een ring die door een oude Cubaanse zilversmid op maat gemaakt is voor ons! Dat is het beste souvenir die we mee hebben genomen naar Nederland!

Our travel in jeans goes on...