Stadjes, strandjes en speeltuinen

Terwijl ik dit verhaal schrijf zit ik onder een bloesemboom aan de waterkant. In de bloesems zoemen honderden bijen op zoek naar nectar. Zachtjes klotst het water over het kiezelstrand. De klokken van de kerk van Epidavros aan de overkant, slaat drie keer. Het dorpje komt na de Messimeri (Griekse Siesta) weer langzaam tot leven. 

Boven alles uit klinkt de harde hoge schaterlach van Yaël. Ze voert brood aan de visjes. Honderden visjes om haar heen in het water kietelen langs haar benen en buik.

David verzamelt ondertussen stenen. Grote stenen, nog groter, grootst, tot hij ze niet meer kan tillen wat resulteert in een peuterdriftbui dat nog harder klinkt dan het lachen van Yaël, maar ook snel weer over is als ik hem wijs op een hele mooie grote "zebra steen".

Toby moppert. Hij moet eigenlijk slapen, maar dat lukt niet hier aan het water. Ik leg hem aan de borst en hij drinkt zachtjes en tevreden.

Zo zitten we hier met z'n vijven aan het strand tegenover de haven van Epidavros.  We hebben afgelopen dagen wel wat meer gezien van de omgeving dan alleen dit strandje, hoor. Nog wat andere strandjes bijvoorbeeld. Leuke havenstadjes met lekkere IJses en leuke speeltuinen ook. Zo laten we de dagen bepalen door Grieks tempo en behoeften van onze kinderen. Morgen verlaten we Epidavros om nog wat nieuwe stadjes, strandjes en speeltuinen te ontdekken in de buurt van Poros.