Póros met kleine kinderen

"Wat wil jij?" Vroeg ik Joost vanmorgen. "Niet dat dat wat uitmaakt", voegde ik er snel aan toe. "Grote kans dat er binnen een half uur in een speeltuin belandden." En zo ging dat.

Maar ondertussen hebben we afgelopen twee dagen meer dan de speeltuin van Póros gezien, hoor. Het oude stadje is heerlijk om doorheen te dwalen. Een soort doolhof met smalle straatjes, verstopte winkeltjes en heel veel trappen. We waren verrast over hoe lang de kinderen dit volhielden. Bijna 5 kilometer ondanks alle trappen! Daarna hadden we natuurlijk ijs verdient. Terug naar de auto slenteren we langs de mooie zeiljachten en zelfs een 100 miljoen dollar jacht uit Italië (volgens Google). 

Het eiland is klein. In een kwartier ben je door de bergweggetjes al aan de andere kant op een verlaten strand waar de zee wild tegen de rotsen rolt. De baai lag vol aangespoelde schatten!

De oude tempel van Poseidon was een mooie plek met prachtig uitzicht over de haven en de zeilboten op zee. Yaël en David plukten er bloemen en klommen over de oude stenen.

Natuurlijk hebben we gezwommen in de zee. Yaël vond op het strand stenen in alle kleuren en ze danste de Zigzag op haar eigen stenen regenboog!

"En wat wil jij?" Vroeg Joost vanmiddag aan mij. "Niet zoveel meer", zei ik. Vakantie zo met het gezin is echt genieten én echt intens... We beleven zo Griekenland weer heel anders dan ooit zonder kinderen. Nooit geweten dat het land zoveel speeltuinen telt...