Mogli en de toeristen

Mogli werd geboren in een hangmat op een regenachtige dag in augustus. Het hutje waarin hij werd geboren en opgroeide stond aan de rand van de Jungle in Costa Rica. Zijn vader had het zelf gebouwd van tropisch hardhout. Mogli was altijd buiten. Hij rende achter hagedissen aan, knuffelde met de kuikentjes en speelde in de boom met de apen. Hij kon uren kijken naar de tucans, papegaaien, kolibries, vlinders en al het andere dat om hem heen vladderde en floot. Soms ging hij met zijn vader mee de jungle in. Zijn vader leerde hem dan alles over de bomen en planten, mieren en dieren, eetbaar en giftig.

Toen Mogli een jaar of 12 was , was hij tijdens zijn spel met de apen midden in de jungle terecht gekomen. Hij keek om zich heen, maar zag niks wat hij herkende. Het begon al donker te worden, dus besloot hij naar de rivier te gaan. Daar bij de rivier werd het langzaam nacht. Mogli hoorde de jungle tot leven komen. Boven het geluid van de miljoenen krekels uit, hoorde hij overal om zich heen geritsel. Hij voelde de ogen van slangen, poema's, tijgers en racoons overal om zich heen. Hij trilde van angst, maar voelde zich tegelijk meer dan ooit aangetrokken door de magie van de jungle.

De volgende dag volgde hij de rivier totdat hij de weg weer kende en liep Mogli naar huis. Zijn moeder stond op de uitkijk en omhelsde hem zwijgend. Zijn vader schreeuwde en vloekte. Mogli moest beloven om nooit, maar dan ook nooit, meer alleen de jungle in te gaan. Hij beloofde het, maar diep vanbinnen wist hij dat hij deze belofte niet na zou kunnen komen.

Sinds die nacht in de jungle, voelde Mogli zich meer dan ooit aangetrokken door de magie van het grote groene woud. Hij hing er steeds vaker rond met zijn vrienden. Later overnachtte hij zelfs wekenlang in de jungle terwijl hij voor zijn studie de apenpopulatie bestudeerde. Nu komt hij nog steeds dagelijks in de jungle om toeristen rond te leiden. Hij vertelt de toeristen over alles wat hij weet van de planten en dieren. Hij speurt naar de apen en verwondert zich zelf steeds weer over al het moois. Van edelstenen en goud dat hij vindt in de jungle, maakt hij sieraden die hij aan de toeristen verkoopt.

Mogli fluit. In de verte hinnikt een paard en even later komt het dier aan gegaloppeerd. Mogli doet het kleine paard een hoofdstel om, springt op de rug en draaft richting het dorp. Terwijl hij lachend naar de toeristen zwaait. “Kom morgen naar het strand!”, roept hij. “Dan laat ik jullie de sieraden zien”.  

Wij waren die toeristen en Mogli was onze gids door de jungle.